Lisan-ı münasibi çıkardık hayatımızdan epeydir.En çok hangisi can yakar diye istişare ediyor yüreğimiz ve onu savuruyor muhatabına dilimiz. Zevkyap olur hale geldik kalp kırmaktan karşımızdakini hakir görmekten çağın bu sevimsiz hasletlerini kuşanmayı ne büyük maharet sayar olduk.
Birlikte yükselmektense bir birbirinin omuzuna basıp yükselmeyi yeğler oldu çapımız insanlığı. Egomuz şiştikçe havayla doldu merhamet sahası gönülden yapılan eylemlerin yerini riyakar adımlar aldı. Mevsimler artık bize buram buram aymazlık ve umursamazlık ıtırları getirmekte
Çağımızın hastalığı:bencillik.
Bilim kansere çare bulacak lakin bencillik illeti bu bozuk düzende güçlenerek devam edecek yoluna, en acısı da bunu bir sorun olarak değil de marifet olarak algılayacak insanlar.
Asırlardır Yunus Emre okuyan Mevlana okuyan coğrafyamız insanı bu istikamette bir medeniyet teşekkül etmiştir.Hoşgörü ve insan sevgisine götüren birer vasıtaydı verdikleri eserler. 'Kalp bir denizdir. Dil de kıyı, denizde ne varsa kıyıya o vurur' diyen Mevlana ile sulamazsak benlik bahçemizi nasıl olurda temiz bir derya olabilir kalbimiz.
Yozlaşma yalnızca okuduklarımızda kendini göstermedi içtimai hayatımızın her safhasında kokuşmuşluk aldı başını gitti. 'evvelim sen oldun ahirim sensin ' diyen halk sanatçılarından insanı küfüre ve isyana teşvik eden sözde sanatçı müsveddelerine uzayan bir kaybedilenler silsilesi bizi bu çöküşe getirdi.
Her tarafından cerahat akan çağımızın entelektüel hayatı ve alışkanlıkları büyük bir oyunun parçasıymışçasına sistematik olarak hem toplum hayatımızın hem de toplumu oluşturan bireylerin ayrı ayrı zihinlerini tarumar etmekte.
Nereye bu gidiş en büyük merak konusu bu günler de bu.
Ne güzel ozetledin sevgili kardeşim ağzına kalemine yüreğine sağlik