Türkiye başkanlığında G20’ler toplantısı Antalya’da yapıldı. Maazallah dünya devleri arasında boy gösterdik. Aman nazar değmesin? Hoş densiz Amerika pek suratımıza bakmasa da yine de iyiydi. Düşünsenize koca koca gelişmiş ilk 20 ülke arasındayız(!)
Bugün bir araba dahi üretemiyor olabiliriz... Uçak üretemiyor olabiliriz... Uydumuzu falan ülkede, filan ülkede yaptırıyor olabiliriz... Fabrika yapan fabrikalarımızı diğer G20 dost ülkelerimize: “Biz beceremiyoruz, alın siz işletin, üretin ve bize de satın.” diyerek satmış olabiliriz... Ülke tarımını bitirmiş olabiliriz... Olsun!
Şu kadar vatandaşımız açlık ve yoksulluk sınırı altına yaşayabilir... Sokak ve caddelerimiz, cami önlerimiz dilencilerden geçilmiyor olabilir... Gelir dağılımımız uçurumlarla ifade edilebilir... Olsuun!.. Bunlar önemli değil ilk 20’de miyiz(!) önemli olan o. Kim tutar seni cengaver Cengiz.
Dünyada nice kalkınmış bırakın ithalatı, G20’lere dahi ihracat yapan ülkeler var. Onlar Gelişmiş olamıyorlar. Biz ise gelişmişiz. Bunu yok mu sayacağız? Olmaz öyle şey! gelişmişsek gelişmişizdir. Büyüklerimiz öyle diyo, biz de ööle diycez, o kadar... Haaa!
...
Neyse şaka bir yana da cidden bir yerlerde bir sorun yok mu?.. Her şey süt liman mı? ... Değil! Vallah billahi değil! Bırakın bir yeri her yerde bir sorun var. Bizim onları bulup kökünden halletmemiz lazım. Tabii bulabilmek önemli. Aslında sorun da ortada, çözümü de belli...
Peki nedir sorun ve çözümü nasıldır?.. İşte mesele burada. Aslında sorun önemsiz ve çözümü de çok basit. Zor olan milletin ferasetinde... Ne yazık ki Müslüman’ın feraseti elinden alınmış, uyanmasına engel olunuyor.
Sorun, basiret yoksunu bir yönetim anlayışının bu ülkede hâkim olması. Çözüm ise bu basiretsizliğe bir son vermekten geçiyor. Yani basiret sahibi Müslümanların iş başına gelmesi meseleyi kökten halledecek. Tabii bunu bu milletin başarması ve sonuna kadar da dayanması lazımdır...
Şu kadar ki yukarıda şakayla karışık ifade etmeye çalıştığımız mevzu ne yazık ki basiretten yoksun bir yönetim anlayışının ürünüdür. Durum ortada. “Su bulamaz içmeye, ibrik ile gider helaya.” Bugün ülkemizdeki yönetim anlayışı maalesef bundan ibarettir. Dostlar alışverişte görsün... Bu akraba, arkadaş, komşu ilişkilerine benzemez beyler, devlet yönetiyorsunuz. Şuradan bir kez daha hatırlatmış oliyim!..
Bugün ülkemizdeki mevcut yönetim anlayışına mest olmuş, nevş-ü nema beklentisi içerisinde olan kardeşlerimiz, ne yazık ki uyutulduklarının farkında değiller. Yeri gelince de: “Biz de Milli Görüşçüyüz.” diyorlar. Şunu görmek lazım efendiler; biz her daim insanlık ayıbı işleyen mevcut düzene mi entegre olacağız; yoksa din, dil, ırk, renk, meşrep ayrımının yapılmadığı yeni bir dünya mı kuracağız?
İşte meseleye buradan bakmalıyız. Neden? ... Çünkü biz Elhamdülillah Müslüman’ız. Müslüman’ın en önemli görevlerinden biri de ‘Emr-i bil maruf ve nehy-i anil münker’ yapmaktır. Gaflet içerisinde olarak, gafil bir yönetim anlayışını destekleyerek bu görevi yerine getiremeyiz.
Bugün İslam coğrafyası tarumar olmuş, bugün Müslümanlar zillet içerisinde, bugün Hz. Peygamberin, fethettiği topraklar kan çanağına dönmüş, Kudüs işgal altında, Mescid-i Aksa pis Siyonistlerin kirli postalları altında inliyor; sen hâla gaflet içerisindesin.
İçki, fuhşiyat, zina, arsızlık, hırsızlık, hırlılık köyüne, mahallene hatta evinin içine kadar gelmiş. Hâla uyumaya devam ediyorsun.
Tabi burnun pis kokular alıştı. Tabii gözlerin rezilliklere aşina oldu. Tabii bütüün bu çirkeflikleri kanıksadın. “Şu haramdır.” dersin, “ama...” ile başlar devam edersin. “Zina haramdır, domuz eti haramdır, ‘Yahudi ve Hıristiyanlarla dost olmayınız, kim onlarla dost olursa o da onlardandır.’ buyuruyor Yüce Allah.” dersin, kulak tıkarsın.
Olmaz öğle şey, bu böyle gitmez. Evet, doğrudur hepimiz Milli Görüşçüyüz. Bu Milletin hepsi de Milli Görüşçüdür. Onda sıkıntı yok. Ancaak bu ülke Milli Görüş anlayışıyla yönetilmiyor vesselaaam... Madem Milli Görüşçüyüz o halde Milli Görüşü iktidara taşıyıp ve sonuna kadar da arkasında duracağııız, o kadar...
Her şeyden mâde bu bir kulluk ve de insanlık borcudur.
