Dedi ki: “ Türkler, savaştan kaçmazlar, ancak siz de çok kayıp verirsiniz. Gelin fazla ısrarkâr davranmayın, paraya çok ihtiyaçları var. Onları borçlandırın, yoksullaştırın, aç bırakın, dinden uzaklaştırın.”
Neticede bu teklif üzerinden hareketle dediler ki: “Evet, bazı isteklerimizden vaz geçiyoruz ancak, adalet bakanlığınızda müsteşar bulunduracağız.” Heyet Başkanı İsmet İnönü 1973’te bir televizyon programında mevzuyu şöyle açıklayacaktı: “Bizden çok şey istediler, ancak halkın taleplerine ters düşüyordu. Adalet bakanlığımızda müsteşar bulundurmayı istediler, onu memnuniyetle kabul ettik.”
Türkiye’de ilk parti Kuvâ-yı Milliye şuuruyla Atatürk liderliğinde Eylül 1923’te Halk Fırkası ismiyle kuruldu. Bir yıl sonra da ismi Cumhuriyet Halk Fırkası ve 1935’te de Cumhuriyet Halk Partisi olarak değiştirildi. Kurulduktan bir süre sonra İttihat Terakki zihniyeti partiye sızdı ve maalesef yerleşti kaldı.
O dönem Hayim Nahum’un batılılara teklif ettiği şartlar bir bir gerçekleştiriliyordu. Ağır vergilerle yoksul halk daha da yoksul hale getiriliyor ve halkı bir çok reformla dinden soğutma politikaları güdülüyordu. Bu yafta hala CHP’nin boynunda takılı duruyor. Bir türlü de kurtulamıyor. Tabi diğer partiler de bunu iktidar olma veya orada kalmak için bir politika malzemesi olarak kullanıyorlar.
1946’da çok partili sisteme geçildiğinde halk bir nebze rahatlayacağını düşünerek, yeni kurulan Demokrat Partiye yöneldi. Ancak Kurucu Genel Başkan Celal Bayar da maalesef bir İttihat ve Terakkiciydi. Bu sinsi zihniyetten bu millet yine kurtulamamıştı.
Milletin iradesine uygun olarak 1948’de Mareşal Fevzi Çakmak Genel Başkanlığında Millet Partisi ve 1955’te Ekrem Hayri Üstündağ Genel Başkanlığında Hürriyet Partisi adında partiler kuruldu ise de siyasi hayatları çok uzun sürmedi.
1960 ihtilalinden sonra kurulan Adalet Partisi, 1969’da kurulan Milliyetçi Hareket Partisi, 12 Eylül 1980 İhtilali sonrası kurulan Anavatan Partisi ve 28 Şubat darbesinden sonra kurulan Adalet Kalkınma Partisi ve de irili ufaklı bir çok parti maalesef bu ittihat ve terakki zihniyetinden arı bir şekilde maalesef kurulamamışlardır. Kurucuları çoğunlukla bu vatanın evlatları ve hepsi de kökende Milli Görüşçüler, ancak içlerine sızan İttihat ve Terakkici zihniyetinden bir türlü arınamıyorlar. Esas sorun ise temeli sağlam atamıyorlar.
Mesela AKP’nin kurucuları, “Biz Milli Görüş gömleğini çıkardık, Derin devletin çarkına çomak sokuyoruz, her seferinde tabelamızı indiriyorlar. Erbakan otuz yıldır bizi safsatalarla oyaladı...” diyerek ayrılıp gittiler ve maalesef bugün dahi o şer güçlerin çarkından kurtulamıyorlar. Hem kendileri darbe yiyor hem millete ve hem de bu ümmete çile çektiriyorlar.
İktidar hırsları yüzünden de bu şanlı milleti peşlerine takmışlar maalesef uçuruma doğru sürüklüyorlar.
Bu kötü gidişatın bir çıkar yolu var ki oda şu. AKP’liler de CHP’liler de MHP’liler de ve diğerleri de bir an evvel gelip Milli Görüş çatısının altına girecekler. Çünkü Milli Görüş Halkın kendi öz görüşüdür. İttihat Terakki zihniyeti asla ve asla bu görüşün içine sızamaz. Çünkü Temeli sağlam...
Bütün bunlara inanıp inanmamak herkesin paşa keyfine kalmış, ancak, acizane: “Hiç olmazsa biraz düşünün!” derim.
Referandum dolaysıyla son yazılarımda hep AKP zihniyetini anlatmaya çalıştım. Benim alıp vermeyeceğim de zaten zihniyetle. Zaman zaman isim vermiş olsam da şahsen hiç kimsenin kişiliğini örseleyecek bir düşünce serd etmedim.
...
Şunu da net olarak ifade edebilirim, eyer bu referandumdan ‘Evet’ çıkarsa kısa bir süre sonra eyalet tartışmaları, arkasından belki bir kaç sene sonra özerklik tartışmaları ve kim bilir 2023’ü bulmadan da bağımsız yeni devletlerin kurulması gündeme gelecek. Çünkü BOP planı adım adım yürüyor.
İnşaallah milletimiz bütün bu zillete çok büyük bir çoğunlukla ‘HAYIR’ diyecektir.
Ez cümle: Sonuç ne olursa olsun biz hepimiz kardeşiz ve eminim hepiz ülkemizi de milletimizi de çok seviyoruz. Referandum sonrası da kardeşlik hukukumuz elbetteki devam edecek.
...ve tabii ki Milli Görüşçüler olarak mücadelemiz de...
