Ey insanlar, şöyle bir durun ve düşünün, bir kez daha düşünün... şu devasa Kainat'ı düşünün... yeri göğü ve içindekileri düşünün... varlığınızı sorgulayın... ölümü düşünün... ve irkilin.. ve kendinize gelin...
Nasıl var oldunuz?
Niçin yaratıldınız?
Sorumluluklarınız nelerdir?
Nereden geldiniz, nereye gideceksiniz?
Akıbetiniz ne olacak?
Ölüm bir son mudur?
Dünya, bir eğlence yeri midir?
Ya da güçlünün zayıfı ezme, sömürme, horlama, hakir görme yeri midir?
Yoksa dünya bir imtihan yeri midir?
Şu fani âlemde insan, insan gibi yaşayamaz mı? Nedir bunca zulüm sahnelerinin yaşanmasının nedeni? Nedir insanlığın çektiği bunca eziyet, çile? Neden? Bir dur diyen yok bu bedbaht gidişata? Neden insanlık vahşi zalimlerin umuduna terk edilmiş? Neden insanlık kimsenin umurunda değil? Neden insanlığa bir sahip çıkan yok?
Neden Allah'a iman ettiğini söyleyen, ümmetin önde gelenleri, bu bedbaht gidişatın yönünü çevirme gayretinde değiller? Bırakın çevirmeyi ya da dur demeyi, neden zalimlere yar ve yardakçılık yapmayı tercih ediyorlar? Neden onlarla dostluk kurup, zulme ortak oluyorlar? Neden mazlumun yanında yer alıp, zulme baş kaldırmıyorlar?
Bilmezler mi ki korkunun ecele faydası yok. Bilmezler mi ki nice az topluluklar nice çok topluluklara galip gelmiştir. Bilmezler mi ki Yüce Allah, iki zayıf varlık vesilesiyle inanların zaferini, zalimlerin helakini mümkün kılmıştır.
Dağ gibi yakılan ateşten İbrahim as’ın kurtulacağına bir tek karınca inanmıştı ve İbrahim as, o savaştan Yüce Allah’ın dilemesiyle zaferle çıkmıştı da karıncanın dileği olmuştu. Yine dünyanın süper gücü Nemrut bir sivrisinek vesilesiyle helak olmuştu da yine inananlara Yüce Allah zafer nasip etmişti.
Tarihte bu gibi örnekler çoktur. Yüce Allah için bütün zamanlarda bize imkansız gibi görünen şeyler kolaydır. Hem de bir karınca ve bir sivri sineğe hükmettiği kadarcık kolaydır. Mühim olan inanların dik durmasıdır. Allah kudret ve kuvvet sahibidir ve O, kullarının dik duruşlarını sever. O, hakkın hakim olması için mücadele eden kullarını sever ve onlara yardım eder...
Ey iman ehli, İslâm ümmeti! Ey ümmetin önde gelenleri! Bilesiniz ki zalimin yanında olmak gibi karşısında olmamak da mü’minin helakine vesiledir… Artık uyanmanın ve kıyama kalkmanın zamanıdır. Artık duruşunuzu düzeltmenin zamanıdır! Artık değerlerinizi hatırlamanızın zamanıdır! ‘Mü’min, mü’mimin kardeşidir.’ Kardeşlerinizle hem fikir olmanın, yürek birliği yapmanın zamanıdır.
Ey Rabbimiz! Duruşumuzu sağlam kıl! Ayaklarımızı sabit kıl! Bize yalnız senin ipine sımsıkı sarılmamızı nasip eyle! Ey Rabbimiz! Gerçek inananlara kutlu bir zafer ver! Ümmete bir uyanış, bir diriliş ver! Zalimlerle bir safta duran ümmetin gafillerine bir uyanış ver! Zalimlerle işbirliği yapan ümmetin korkak yöneticilerine hidayet ve feraset ver!
Sen, Âzim'sin, Kerim'sin
