EHL-İ SÜNNET VELCEMAAT

Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem) bir hadis-i şŸerifinde şŸöyle buyurmuşŸtur: "Yahudiler yetmişŸ bir fırkaya, Hristiyanlar yetmişŸiki fırkaya ayrılmışŸtır. Benim ümmetim ise yetmişŸüç fırkaya ayrılacaktır. Bütün hepsi cehennemliktir. Ancak bir fırka kurtulur. O da ehli sünnet ve cemaÜ¢ttır" (EbÜ» DÜ¢vÜ»d, Sünne, I; TirmizÜ® İman, 18; İbn Mace, Fiten, 17; Ahmed b. Hanbel, 11, 332, 111, 145)

Ehli sünnet: Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem)'in sünnetine ve ashÜ¢bının (Rızvanullahi aleyhim ecmain) yoluna bağŸlı olan ve onların izlediğŸi yolu ve metodu benimseyenlerdir.

Kitap ve Sünnet üzerinde ittifak etmişŸ, ihtilÜ¢f ve tefrikadan sakınmışŸ, Kitap ve Sünneti kaynak alan, nasları esas kabul eden topluluk .

Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem)  'in sünnetine tÜ¢bı olanlara ehl-i sünnet; onun sahÜ¢bÜ®lerini Ü¢dil kabul ederek onların din hususundaki metodunu takip edenlere de Ehl-i cemaat ikisine birlikte "Ehl-i sünnet ve'l-cemaat" denilmişŸtir.

Sünnet; Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem)  'in söz, fiil ve takrirleri ile ahlÜ¢ki ve beşŸerÜ® tavırlarıdır.

İslam ܂limleri sünneti şŸu şŸekilde de tarif etmişŸlerdir;
Bir inanç ve Ü¢kide etrafında biraraya gelen topluluğŸun (ümmet), inanç sisteminin, akidesinin oluşŸmasını temin eden yola ve metoda sünnet denilir. İnsanların bu metodda görüşŸ birliğŸine varıp, bunu uygulaması da, cemÜ¢at diye isimlendirilmişŸtir (şžehristÜ¢nÜ®, el-Milel ve'n-Nihal,)

Bir ayeti celilede Rabbimiz (c.c.) “ܖnceleri açık bir şŸaşŸkınlık içinde olan inananlara, Allah'ın Ü¢yetlerini okuyan, kötülükten arındıran, Kitabı (Kur'an) ve hikmeti (sünnet) öğŸreten ve size daha bilmediğŸiniz nice şŸeyleri de öğŸreten bir Peygamber gönderdi"(Bakara, 2-151).

 Bu ayeti celilede Kötülükten arındırmak, haram ve helÜ¢li Kur'an'dan öğŸrenmek ile tefsir edilmişŸ, hikmet ise, ittifakla "sünnet" olarak kabul edilmişŸtir.

Kur'an-i kerim farzı, vÜ¢cibi tayin etme, helÜ¢li, haramı belirleme açısından Allah'ın hükmü ile, RasÜ»lünün hükmünü, iki temel esas kabul etmişŸtir. "Allah ve RasÜ»lünün yoluna aralarında hüküm vermesi için davet olunduklarında, inananlar; "dinledik ve itaat ettik" diye cevaplar. İşŸte kurtulanlar ancak bunlardır " (NÜ»r, 24-5).

Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem)"size emrettiklerimi yerine getirin, yasaklarımı da gücünüz yettiğŸince terk edin" buyurmuşŸtur (Müslim, 412- İbn MÜ¢ce, Mukaddime, 1).

 Ayet-i celile ve hadisi şŸeriften de anlaşŸılıyor ki sünnete uymak kur’an’ ın emridir.  O halde sünnete tabi olmamak kur’an-i kerimde emredilene uymamaktır.

Ayrıca Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem) sünnetine uyulmasını emrettiğŸi gibi, kendi ashabına da uyulmasını emir buyurmuşŸtur.

 AshÜ¢b-a uyulduğŸu takdirde, insanları doğŸru yola götüren gökteki yıldızlara benzetmişŸtir. "İçinizde benden sonra yaşŸayanlar birçok ayrılıklara şŸahit olacaktır. Size sünnetimi, hidÜ¢yet-e erdirilmişŸ, doğŸru yolu bulmuşŸ halifelerimin sünnetini (yolunu) tavsiye ederim. Ona sımsıkı sarılın, Ü¢deta dişŸlerinizle tutun, sonradan çıkacak şŸeylerden sakının. Çünkü her uydurma, bid'at; her bid'at sapıklıktır" (EbÜ» DÜ¢vÜ»d, Sünne, 5).

Bir ayet-i celilede Rabbimiz (c.c.) Ashab-i kiram (Rızvanullahi aleyhim ecmain)hakkında "İlk iman eden, en ön safta bulunan muhacirlerle Ensar ve onlara iyilikle tabı olanlardan, Allah razı oldu. Onlar da Allah'dan razı oldular. Allah onlar için ebedÜ® kalacakları, altında ırmaklar akan cennetler hazırlamışŸtır. İşŸte büyük kurtuluşŸ budur" (Tevbe, 9-100). Buyurmak tadır. Dolayısıyla Allah (c.c) razı olduğŸunu beyan ettiğŸi sahabenin yoluna (sünnetine )uymak dini bir vecibe olmaktadır. 

Peygamber efendimiz(sallallahu aleyhi vesellem), "size ashabımı (onlara tÜ¢bı olmayı) tavsiye ederim, sonra onların peşŸinden gelenleri(tabiin), sonra da onların peşŸinden gelenleri(tebeu tabiin). Daha sonra yalan yaygınlaşŸacaktır." DiğŸer bir hadis-i şŸerifte de "Allah'ın rahmet eli cemaÜ¢t ile beraberdir" buyurmaktadır. (TirmizÜ®, Fiten, 7)

Yukarda zikredilenlerden anlaşŸılıyor ki;Ehlisünnet: İslamiyet-i Ashab-i kiram gibi anlayıp yaşŸamaya gayret etmektir.

Ehl-i Sünnet i’tikÜ¢dında olmanın Ü¢lametleri
1. ܎mÜ¢nın altı şŸartına, ya’nÜ® Allah TeÜ¢lÜ¢'nın varlığŸına ve birliğŸine, eşŸi ve benzeri olmadığŸına, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret hayatındaki hÜ¢llere, hayır ve şŸerrin, iyilik ve kötülüğŸün Allah TeÜ¢lÜ¢ tarafından yaratıldığŸına inanmalıdır. (Bunlar "܂mentü" de bildirilmişŸtir.)
2. Allah TeÜ¢lÜ¢'nın son kitÜ¢bı olan Kur’Ü¢n-ı KerÜ®m'in, Allah TeÜ¢lÜ¢'nın kelÜ¢mı olduğŸuna inanmalıdır.
3. Mü’min, kendi Ü®mÜ¢nından hiç şŸüphe etmemelidir.
4. Peygamber efendimize(sallallahu aleyhi vesellem) Ü®mÜ¢n edip, hayatta iken Onu görmekle şŸereflenen eshÜ¢b-ı kirÜ¢mın hepsini çok sevmelidir. Dört halÜ®fesine, yakın akrabÜ¢ları olan Ehl-i beytine ve muhterem hanımlarından hiçbirine dil uzatmamalıdır.
5. Allah TeÜ¢lÜ¢'nın emir ve yasaklarına inanıpda, tembellikle yapmayan mü’minleri kÜ¢fir bilmemelidir.
6. Ehl-i kıble olduklarını söyleyen, Allah TeÜ¢lÜ¢'ya ve Peygamberi Muhammed (sallallahu aleyhi veselleme) inandım dediğŸi halde, yanlışŸ i’tikÜ¢tta olanları tekfir etmemeli, kÜ¢fir olduklarını söylememelidir.
7. Açıkca günÜ¢h işŸlediğŸi bilinmeyen her imÜ¢mın arkasında namaz kılmalıdır. Bu hüküm, cuma ve bayram namazlarını kıldıran emirler, vÜ¢liler içindir.
8. MüslümÜ¢nlar, başŸındaki Ü¢mirlerine, idarecilerine isyan etmemelidir. HurÜ»ç, ya’ni isyan etmek, fitne çıkarmak olur ve çeşŸitli felÜ¢ketlere yol açar. Onların hayırlı işŸ yapmalarına dua etmeli ve fısk, günÜ¢h işŸlerinden vazgeçmeleri için tatlı dil ile nasihat etmelidir.
9. AyağŸa giyilen mestin üzerine mesh ederek abdest alınabilmesi dÜ®nimizin bir emridir. ܇ıplak ayak üzerine mesh edilmez.
10. Peygamberimizin (asm) Mi’rÜ¢ç'ının, hem rÜ»h ve hem de beden ile olduğŸuna inanmalıdır.
11. Cennetde mü’minler Allah TeÜ¢lÜ¢'yı göreceklerdir.

12. KıyÜ¢met gününde, peygamberler ve sÜ¢lih, iyi zÜ¢tlar şŸefÜ¢at edeceklerdir.

13. Kabirde azÜ¢b, rÜ»h ve bedene olacaktır. Kabirde rÜ»hlar, diri kimselerin yaptıklarını ve söylediklerini işŸitirler.

14. EvliyÜ¢nın kerÜ¢meti hakdır. KerÜ¢met, Allah'ın sevgili veli kullarında meydana gelen harikulÜ¢de haller olup, Allah TeÜ¢lÜ¢'nın Ü¢deti dışŸında, ikrÜ¢m ve ihsan ettiğŸi şŸeylerdir ve inkÜ¢r edilemiyecek kadar çoktur.

15. Kur’Ü¢n-ı kerÜ®m okumak, sadaka vermek ve hatta bütün ibÜ¢detlerimizin sevÜ¢blarını, ölenlerin rÜ»hlarına göndermek, onlara fayda vermekte, azÜ¢blarının hafifletilmesine veya kaldırılmasına sebep olmaktadır.

Bu inanç ve ya itikada sahip olan her mü’min Ehlisünnet müslüman olarak kabül edilmektedir. Allah(c.c) bizleri sahabenin ve onlara tÜ¢bi olanların yolundan ayırmasın. Amiin. 

Selam hidayete tabi olanların üzerine olsun. Esselamu aleyküm verahmetullahi veberekatuh.