Başında bulunduğu, liderliğini yaptığı, öğretmeni olduğu
milletine de hep bu noktada örnek oldu. En zor koşullarda dahi milletine olan
sevgisi, inancı hiç eksilmedi. Kibirlenmedi, büyüklenmedi, rencide etmedi,
hakaret etmedi. Ama O, insanların kalbinde büyük bir yer işgal etti. Bu millet
O’nu tam olarak anlamasa da kendisi için en fazla çalışan, kendisini en çok
düşünen adam olarak bildi.
Bir çiçekle hiç bahar gelir mi diye çıkışanlara, “her
baharın gelmesi için bir çiçek açması gerek” diyerek ders verirdi. O, bu
milletin umudu olma noktasında ilk çiçek olmuştu. Kardelen misali başını
karların çıkarmış en azgın fırtınalara karşı dahi yıkılmamıştı. Ve sonra
kendisi gibi yükselen çiçekler ile sayıları artarak çoğalmıştı.
O, döneminin ilk Milli Görüşçüsü idi… İnsanlığı
köleleştirmek isteyen devrin firavunlarına karşı “Musa misali” ilk başkaldıran
oydu. “İnanıyorsanız, üstünsünüz” İlahi düsturunu yeniden hafızalarımıza sokan
da, “iman varsa her şey” var diyen de oydu. Adaletsizliğe, sömürülmeye,
kimliksizleştirilmeye asla taviz vermeyen, bu milletin tarihin en şerefli
milleti olduğunu söyleyerek dünyaya yeniden nizam vermesi gerektiğini söyleyen
O idi.
O Necmettin Erbakan’dı…
Gazze’de bir çocuk ağlarsa kendi evladı ağlamış gibi üzülen,
o gözyaşları dinsin diye çırpınan adamdı. Ekmek arabasının peşinden yalınayak,
hasta annesine ekmek götürebilmek için koşan küçük çocuğu anlatırken
hıçkırıklara boğulan, şefkatli ve mahzun bir liderdi…
İsmi gibi yıldızdı…
Siyonizmin önündeki en önemli engeldi O… İsrail’i 1997’de “Büyük
İsrail” yapmak için senaryo yazanlara, Allah’ın izniyle aynı tarihte İslam
Birliği demek olan D-8’i kurup Osmanlı tokadını aşkeden Devrin Abdülhamid Han’ı
idi…
O kendisine ihanet edenlere, sırtından hançerleyenlere dahi
tek kelime kötü söz etmeden bir baba gibi kucak açmasını bilendi...
Mekanın Cennet olsun,
malı ve canı ile cihad eden adam!
şahidiz Ya Rabb!
O milleti için çalıştı, çırpındı…
fethullahçılar sevmezdi rahmetliyi bunlar diyalog hayır biz müslümanız