Sizin durduğunuz yerle konuştuklarınız birbirine uymuyordu bir kere. Efendim ‘dava’ diyordunuz ‘ulvi dava’ diyordunuz... Allah aşkına ne ulvisiymiş ne davasıymış? AKP’de dava olabilir mi? Yani aklı selim biri bu ifadeyi nasıl kullanır, şaşarım!..
Batılıların talimatıyla kurulan ve onların ipiyle kuyuya inen bir zihniyetin nasıl bir davası olabilir ki? AKP, ancak dünyalık menfaatlerin peşine koşanların davası olabilir. Yani dünyalıkların davası... Siz ise ulviyattan bahsediyorsunuz.
‘Bırakın Allah aşkına bu işleri’ diyecek olduk ama henüz toydunuz. Birileri girmişti bir kere kafanıza. Halen dahi falana filana itaatten bahsediyorsunuz. Şu kadarını söyleyelim hele biraz daha kafanız sakinleşsin, eminim orada bir saat daha durmayacaksınız.
Size tavsiyem şudur, bırakın bu işleri... AKP’de siyasetmiş, davaymış bunlar sizin işiniz değil. Sizin alavereyle-dalavereyle işiniz olmaması lazım. Sizden ricamız gidin üniversitenize, çıkın kürsünüze de şöyle hakiki dava adamları yani saf Milli Görüşçüler yetiştirin. Vatana Millete, ümmete hayırlı evlatlar yetiştirin. Dava diyorsanız işte dava bu.
Adamın biri ben gömleği çıkardım deyip gitmiş bilmem nerelere oturmuş, siz de gitmiş orada davadan bahsediyorsunuz. Acaba hangi dava? Dava dediğiniz zaman akla din gelir, yani İslâm... Bugün İslam coğrafyasının içinde bulunan durumun müsebbibi kim acaba?
BOP’un birinci derecede yürütücüsü kim acaba? Medeniyetler ittifakının birinci derece yürütücüsü kim acaba? BOP on-on beş yıldan beri Müslümanları kırıp geçiriyor. Medeniyetler İttifakı da Müslümanları dininden ediyor. Siz hala dava diyorsunuz.
Allah aşkına Siz Mevlana’nın şehrinde doğup büyümüşsünüz. Müslüman Türk insanın mânâ değerlerini sembolize eden şehir olan Konya’nın havasını koklamış, suyunu içmiş, aşını yemişsiniz. Koskoca Prof. olmuş, insan yetiştirme makamlarına yükselmişsiniz. Nasıl oluyor da bu kadar basiretten yoksun bir harekete dava diyebiliyorsunuz?
Yanlış anlamayınız kimseye hakaret etmiyoruz, Kimseye iftira atmıyor ve kimseyi kıskanmıyoruz... Sizin saflarında saf tutuğunuz zat-ı muhteremleri de çokça uyarma vazifesinde bulunduk zamanla ve bulunmaya da devam ediyoruz. ‘Şunu yaparsanız bu olur, bunu yaparsanız bu olur.’ dedik.
Dedik dedik dedik... ancak kimse tınmadı. Kıskandık zannettiler, çekemedik zannettiler... Ne kıskanması, ne çekememesi; bilakis uyarıp vebalden kurtulalım ve hem de onlar vebale girmesinler istedik ama nafile!.. Ne oldu şimdi? Onca mazlumun âhını aldılar, iktidar olduklarından bu yana sayelerinde iki milyonu aşkın Müslüman katledildi. Ülkeler beldeler, aileler parçalandı, dağıldı, yıkıldı, tarumar oldu...
Yok, bunun ötesi yok... Bunlarla sınırlı kalsa da gam yemesek. Mânâ adına ülkede bir şey kalmadı. İçi kof bir nesil yetişti. Domuz eti kasaplarda, lokantalarda, marketlerde baş köşeleri aldı. Zina cadde cadde, sokak sokak kol geziyor. Faiz, bütün maddi mânevi değerlerimizi kemirip duruyor. Ne dem iktisadi değerlerimiz varsa, hepsi el âleme dağıtıldı.
Yaptıkları hizmetleri (elbette yapılması gerekiyordu) abartıp durdular. Nedir ki iktidardan gitmeyelim. Ama neyle yaptılar, borçla yaptılar, faizle yaptılar. Yoksa neden ödüyoruz her sene her sene 50 milyar borç faizini?
Boşuna demiyordu Rahmetli Erbakan Hocam, ‘Borç alan, emir alır.’ diye. Bunlar şimdi emir alıp duruyorlar. E siz bütün bu vebalin altında kalmayıp, sözde itirazda bulunursanız (eylemde de değil), olacağı budur. İşte adamı böyle alaşağı ederler...
Ha şunu da deme hakkınız yok elbette ki: ‘Onların vebaline ben ortak değilim!..” Diyemezsiniz, çünkü içlerinde bulunduğunuz sürece aldığınız stratejik görevleriniz hatta takım kaptanlığınız var... Bütün bunlar mevcutken maç skorunda benim bir payım yok diyemezsiniz. Var, hem de neredeyse paçayı kurtarmanızı imkânsız hale getirecek kadar...
Daha fazla da bir şey demeye gerek yok!.. Artık gerisi size kalmış Sayın Davutoğlu...
