“Ne demek şimdi bu?” dersiniz… Tabii haklı olarak… Biz hep kara para aklama olarak biliriz bu ifadenin kullanılmasını. Biliriz de o da artık sıradanlaştı. İnsan niye kara para aklar. Biraz ülke gündemine gelsin de meşhur olsun…
Öte yandan kara para aklama devam eder durur, önü alın/a/maz. Ama artık sıradanlaştığı için pek de zevkli olmuyor. İşin illa da bir polisiye, ne bileyim hiç olmazsa bir medyatik boyutu olmalı, değil mi yani…
Peki, nereden mi gelir bu kara para da, aklanmak ister? … Yani, bilinen şeyler; kaçakçılılık, efendim uyuşturucu pazarlaması, kadın ticareti, terör örgütü; yani daha ne bileyim o kadar çok şey vardır ki… Bizim aklımız doğrusu pek basmaz öğle şeylere.
“Peki, kara fasulye aklama işi de nereden çıktı?” diyeceksiniz doğal olarak. Pek de kara para aklama kalıbına oturmadı sanki değil mi? Bana da öyle geliyor. İsterseniz vurgun diyelim. (!?) Vurgun ya! … Daha bir moda şimdilerde. Aslında bu memleketin kaderi haline gelmiş bir şey. Ya da baş belası mı deseydik?
Vurgun bazen devletin kasasına dadanıyor, ayakkabı kutularıyla götürülüyor. Bazen de vatandaşın cebine dadanıyor, kuru fasulyeyle vuruluyor. Bir de patatesle. Anlaşılan bu sefer asgari ücretlinin cebine göz dikilmiş. Yani garibimin neyi var bu iki kalem gıdadan başka. Ekmeği saymazsak tabii…
Vurgunu etkililer-yetkililer de yapsa, arsızlar-hırsızlar da yapsa… Devletin kasasından ya da vatandaşın cebinden vurulsa sonuç değişmez, olan hep garibim fakire oluyor.
Şu yakın geçmişteki vurgunlardan şöyle bir kaçını hatırlayalım hele bir…
Bir ara bir kuş gribi vardı. Hani bütün tavuklar itlaf edilmişti. Hatta havada uçan kuşlar bile. Nedir ki bir yerde yumurtlarlar diye. Niye? Çünkü bir vurgun gelecekti… Gelecekti de ancak, sağlam da bir kazık olmalıydı.
Derken geldi de. Hatırladınız değil mi? Hani şu meşhur Unakıtan-munakıtan falan mevzuları vardı!... Ya canım şu bakan-makan oğlu falan!... Hala hatırlamadınız mı? … Aşk olsun, bu kadar da gazınız alındığını düşünmüyordum doğrusu. Canım köylerde bilmem çiftliklerde bütün tavuklar itlaf edildikten bir süre sonra şöyle markalı yumurtalar falan çıktı piyasaya ya! (!) Hah işte o mevzular!
Bugünlerde de yine bu bakan-makan oğulları gırla gidiyor. Yani onları da hatırlatmaya gerek olmasa gerek. Gündem çok hızla değişiyor belki unutmuş olabilirsiniz diyeceğim ama bu gündem hala değişmedi. Daha henüz ört-bas edilemedi. Zaar bu sefer kazın ayağı büyük. Anlaşılan köprü altından biraz fazla su geçecek. Birileri baraj olmaya çalışsa da… Baksanıza ne emniyet müdürü ne emniyet amiri ne savcı… kaldı. Adeta yer yerinden oynadı. Bakalım mızrağı çuvala ne zaman sokacaklar? O da tabii seçimlerde belli olur.
Söz gripten açılmışken, devam edelim. Bir de affedersiniz şu pis hayvan domuz gribi mevzusu vardı. Şu bizim kasaplık hayvanlar arasına elini kolunu sallayarak giren pis hayvan… Daha birkaç sene evveldi. Salya sümük akıtıyordu da insanlara bulaşmıştı ya! İğrendirdim galiba sizi! Affedersiniz! Sadece hatırlatmak içindi…
İşte bu domuz gribi için yurtdışından aklımda kaldığı kadarıyla 45 milyon dolarlık aşı getirilmişti. O dönem hastalarımıza ve de hastalanma riski taşıyanlara epey bir miktarı yapılmıştı. Hacı adayları da bundan nasibini almıştı. Şimdi zavallılar kanlarında bu pis hayvanın genini taşıyorlar… Biliyorum bir gün Yüce Rabbim bir bir bir bunların hesabını soracak… Haa o aşıların yarıdan fazlası da hala duruyor. Tabii son kullanma tarihleri geçmediyse.
Yıllardır bu memlekette ithal et, ithal pirinç, ithal saman, ithal yem, angus, limuzin … … sigara, içki, zamlar, faiz, akaryakıt, al birini vur ötekine. Yolsuzluklar, arsızlıklar, hırsızlıklar gırla gidiyor.
Şimdi de bu kuru fasulye ve patates üzerinden vurgun var sanki. Bekliyorum acaba hangi bakanın oğlu çıkacak bu işin altından? Ya da belki bu sefer kızı…
…
Şu bizim kuruya da neler oluyor? Anlayabilene aşk olsun! Hani şu eskiden beri söylenen bir söz vardır ya; “Kuru fasulye de kendisini yemekten sayıyor.” diye Sanırım fakirin sofrasının başköşesinde olduğu içindi. Ee şimdi artık zengin sofrasına uğradığına göre, fakir de herhalde artık ağamsın-paşamsın diyecektir kuruya.
Çeek bir kuruuu…!
