Kâinat nasıl yaratıldı?
Yüce Allah, Kâinatı yoktan var etti. Bu onun Tekvin (yaratma) sıfatının gereğidir. Kur-an’ı Kerim’de: ‘O, gökleri ve yeri yoktan var etmiştir.’[1] diye beyan edilmiştir. Bununla ilgili başka ayetler de vardır. Mesela: ‘O, göklerin ve yerin yaratıcısıdır.’[2], ‘Her şeyin yaratıcısı Allah’tır.’[3], ‘Biz, her şeyi bir ölçüye göre yarattık.’[4] gibi.
Kudsi bir hadiste de: ‘Ben gizli bir hazine idim. Bilinmek istedim, mahlûkatı yarattım.’[5] diye buyuruyor Yüce Allah.
Şu halde bir varlığın bilinebilmesi ancak ve ancak başka varlıkların da var olmasına bağlıdır. Öyle ya kendisinden başka hiçbir bir varlık olmayınca Yüce Allah’ı kim bilecekti? Bu durumda başka varlıklar olmalıydı ve onu da ancak kendisi yoktan var etmeliydi. İşte bu vesile bütün bu Âlemi yarattı ve yaratılanlar, O’nun Yüce Zat-ı’nı bildiler.
Bu durumda: ‘Peki öyleyse Allah Kâinat’ı nasıl yoktan var etti?’ diye mühim bir soru akılları kurcalayacaktır… Elbette Yüce Allah, yarattıklarının bir takım sorgulamalar içerisine gireceğini ve neyi sorgulayacaklarını biliyordu. Bu minval üzere bütün cevapları hazır kıldı. Buyurdu ki: ‘Biz bir şeyin olmasını istediğimiz zaman, sözümüz ona sadece “ol” dememizdir. O da hemen oluverir.’[6]
Bunu destekleyen daha birçok âyet vardır. Mesela: ‘…Göklerdeki her şey, yerdeki her şey onundur…’[7] veya ‘Göğü kudretimizle biz kurduk ve şüphesiz bizim (her şeye) gücümüz yeter.’[8] (Aynı âyet, ‘Göğü kudretimizle biz kurduk ve biz onu genişletmekteyiz.’ şeklinde de tercüme edilebilir. Bu bakış açısı, modern astrofizikte gündemde bulunan, evrenin sürekli genişlemekte olduğu görüşünü desteklemektedir.)[9]
Modern astrofizikçiler, bunun bilimsel açıklamasını yapmış ve adına Big Bang dedikleri teoriyi bilim dünyasıyla paylaşmışlardır.
Big Bang teorisi, evrenin yaklaşık 13,7 milyar yıl önce aşırı yoğun ve sıcak bir noktadan büyük bir patlama sonucu meydana geldiğini savunuyor. Teori, ilk defa 1920’lerde Rus kozmolog ve matematikçi Alexander Friedmann ve Belçikalı fizikçi Georges Lemaître tarafından ortaya atıldı.
Evrenin bir başlangıcının olduğunu varsayan bu teori, çeşitli kanıtlarla desteklendiğinden bilim adamları arasında özellikle fizikçiler tarafından geniş ölçüde kabul görmüş durumda. Teorinin temel fikri ise evrenin tek bir noktadan büyük bir patlama sonucunda oluşan sıcak ve yoğun ortamın zamanla soğuma ve birbirinden uzaklaşma yoluyla halen genişlemeye devam ediyor olması…
Bu aşamada yeni bir soru akılları meşgul edecektir. “Peki, ya her şey, aynı anda mı yaratıldı?” sorusu. Cevabı ise yine hazırdır. … Hayır! ‘Andolsun, gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde (altı evrede) yarattık.’[10] diye buyuruyor Yüce Allah.
Bir hadiste de Hz. Peygamber, yaratılışla ilgili olarak; ‘Allah, Cumartesi günü toprağı, Pazar günü dağları, Pazartesi günü ağaçları, Salı günü hoşlanılmayan şeyleri, Çarşamba günü nuru yaratmıştır. Perşembe günü yeryüzüne hayvanları dağıtıp yaydı. Âdem’i ise Cuma günü ikindiden sonra yaratılanların sonuncusu olarak, gündüzün son saatleri olan, ikindi ile gece vakti arasında yarattı.’[11] diye bildiriyor.
Buradaki ‘altı gün’ birbiri ardınca gelen günler olarak değerlendirilmemeli. Zira mesela insan, bir kerede mevcut olduğu şekliyle değil, tek bir hücreyle başlayıp bir takım evrelerden geçirilerek yaratılıyor. Kâinat da böyle değerlendirilirse Yüce Allah, altı evrede farklı âlemlerin başlangıcını yarattı ve sonra da onların kemâlata ermeleri için kendi katında bilinen süreler diledi.
Yaratılış hikmeti
Genel manada bakıldığında mevcudatın iki temel âlemden yaratıldığı görülüyor. Bunlar madde ve mâna âlemleridir. Bu âlemleri oluşturan binlerce başka âlem ve onların da bünyelerinde barındırdığı sayılamayacak ölçüde varlıklar vardır.
Duyu organlarıyla algılanma vasfına sahip varlıklar, madde âleminin varlıklarıdır. Toprak, taş, hava, su, hayvanlar, bitkiler gibi. Duyu organlarıyla algılanma vasıfları taşımayan, ancak Yüce Allah’ın varlıklarını bildirdiği ve akıl ve hisler yardımıyla var olduklarına inanılan yaratılmışlar da mâna âleminin varlıklarıdır. Melekler ve cinler gibi.
İnsan ise diğer bütün varlıklardan farklı özelliğe sahiptir. İnsan, hem madde hem de mâna âleminin varlığıdır. Bu özelliği onun imtihana tabii tutulmasının nedenidir. İnsanın yaratılışı ruh ve bedenden ibarettir. Ruh, mâna; beden ise madde âleminin varlığıdır.
Ayet ve hadislerden, meleklerin, cinlerin ve ruhların yani mâna âleminin varlıklarının insanın madde boyutu yaratılmadan önceki zamanlarda yaratıldıkları sonucu çıkıyor. Buradan mâna âleminin madde âleminden önce yaratıldığı sonucu da çıkartılabilir.
İnsan’ın yaratılışı
Ruhlar hakkında fazla bilgi sahibi değiliz. Zira Yüce Allah, Hz. Peygambere: ‘Sana ruh hakkında soru soruyorlar. De ki: “Ruh, Rabbimin bileceği bir şeydir. Size pek az ilim verilmiştir.”’[12] diye buyuruyor. Ancak dünyaya gelmiş ve gelecek bütün insanların ruhlarının evvelden, aynı zaman veya zamanlarda yaratıldıkları Peygamber Efendimizin şu hadis-i şerifinden anlaşılıyor. ‘Ruhlar, toplanmış cemaatler gibidir. Onlardan önceden birbirleriyle tanışanlar, iyi anlaşırlar. Tanışmayanlar, ayrılırlar pek anlaşamazlar.’[13]
İnsanlar beden olarak, zaman içerisinde tek tek yaratıla gelmektedir. İnsanın madde boyutunun nasıl yaratıldığını Yüce Allah, Kur’an’da bildirmiştir. Bir vakit meleklere; ‘…“Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım.”…’[14] dedi. Başka bir ayette de yine meleklere; ‘…“Kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir insan yaratacağım. Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygı ile eğilin.” diye emretmişti…’[15]
Sonra bir vakit Yüce Allah, insanın bedenini (Âdem’i) topraktan yarattı. Eşini de onun eğreti (kaburga) kemiğinden yarattı. Sonrakileri ise anne ve baba vesilesiyle yaratmaktadır. Bu husus, Kur’an’da şöyle beyan edilmiştir: ‘Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten (bedenden) yaratan ve ondan da eşini yaratan; ikisinden birçok erkek ve kadın (meydana getirip) yayan Rabbinize karşı gelmekten sakının.’[16]
Bir başka ayette de Âdem as ve eşi Havva’dan sonraki insanların yaratılmasıyla ilgili detay veriliyor. ‘Andolsun, biz insanı, çamurdan (süzülmüş) bir özden yarattık. Sonra onu az bir su (meni) hâlinde sağlam bir karargâha (ana rahmine) yerleştirdik. Sonra bu az suyu ‘alaka’[17] hâline getirdik. Alakayı da ‘mudga’[18] yaptık. Bu mudgayı da kemiklere dönüştürdük ve bu kemiklere de et giydirdik. Nihayet onu bambaşka bir yaratık olarak ortaya çıkardık…’[19]
Bundan sonraki aşamada da beden ve ruhun birleşmesi vardır. Peygamber Efendimiz, ‘Sizden birinizin yaratılışının başlangıcı olan temel maddeler, anasının karnında kırk günde derlenip toplanır. Sonra ikinci kırk günlük zaman içinde kan pıhtısı haline döner. Sonra o kadar müddet zarfında da bir et parçası haline gelir. Daha sonra Allah bir melek gönderir de ona ruh üfürür…’[20] buyurmuştur.
[1] Enam/101
[2] Şuara/11
[3] Ra’d/16
[4] Kamer/49
[5] Celâleddin-i Rumi, Mesnevi, 5:104 / Bediüzzaman Said Nursi, İşârâtu’l-İ’câz, 23 / vd.
[6] Nahl/40
[7] Bakara/255
[8] Zâriyat/47
[9] Diyanet Kur’an Meali
[10] Kâf/38
[11] RS/1856 (Ebu Hüreyre/Müslim)
[12] İsra/85
[13] Buhari, Müslim, Ebu Davut
[14] Bakara/30
[15] Hicr/28/29
[16] Nisa/1
[17] Ana rahminde insanın kırk günlük hali
[18] Ana rahminde insanın ikinci kırk günün sonu yani sekseninci gündeki hali
[19] Mü’minun/12-14
[20] RS:397 (Buhari ve Müslim)
bu yaratılış günleri ile ilgili hadis kafamı çok karıştırıyodu 6 farklı evrede yaratılan evrenin yaratılış aşamalarının günleri hafta günleri olarak peşpeşe olsa da bu günlerin aynı haftaya ait olamayabileceğini belirtmişsiniz bu hiç aklıma gelmemişti sağolun zaten ya böyle birşey olması lazım ya da hadisin sahih olmaması lazım, bi oflu olarak teşekkür ederim size :)