Şöyle bir on-on beş yıl öncesine gidelim. Afganlı Müslüman kardeşlerimiz, ülkelerinden Rus ayılarını kovmuş ve yeni bir İslam devleti kurmuşlar ve de huzura doğru adımlar atıyorlardı. Gel zaman git zaman şu lanetlenmiş milletin avucunda tuttuğu pis batılılar işgal ettiler ve yüz binlerce Müslüman’ı katlettiler.
Irak, iyi kötü bir yönetim vardı başlarında. Zengin bir ülkeydi. Yavaşta olsa teknolojik gelişme yolunda adımlar atıyorlardı. Hatta, Türk firmalar ve işçiler büyük miktarlarda bu ülkede iş yapıyorlardı. İki ülke arasında fevkalade iyi bir ticaret vardı. Ama, Türkiye’nin işbirliği yaptığı pis Amerika girdi, işgal etti ve en az bir buçuk milyon Müslüman’ı da katletti. Ticarette bitti, komşuluk da.
Sonra zalim batılılar baktılar ki Türkiye’deki mevcut hükümet çok iyi bir maşa, o halde BOP’u buraya ihale edelim. Kendilerine en büyük yardımcı seçtiler. Çağırdılar Sayın o günkü başbakanı verdiler projenin eş başkanlığını, ne ki sen git şu kadar Müslüman ülkenin Türkiye gibi demokrasi sisteme geçmelerini sağla.
Bakar mısın Hüsnü amca bu ne sinsice bir plandır, projedir ki; Türkiye gibi büyük bir ülkeyi işbirlikçi yapıyor. Yani bu ne büyük bir gaflet ve dalalettir ki Türkiye gibi büyük bir ülkenin başbakanı olup böyle bir tuzağa düşülüyor. Bunu ne Allah kabul eder ne de kul. Ama onlar kabul ettiler.
Sonra geldiler, pislik Amerika’nın verdiği görevi ulvi bir görevmiş gibi bu millete benimsetmeye çalıştılar. Zamanın da şu tarihin yüz karası katil Amerikan milletini senin benim gözümüzde öylesine yüceltmişler ki artık oradan ne gelse baş üstüne der olmuşuz. İşte bu rezilliği de sanki bir lütufmuş gibi aldık başımızın üstüne koyduk millet olarak. Bunca zalimane icraatlarına karşın da hala uyanamıyoruz.
Sonra şanlı eş başkanımız bu ülkeleri demokrasiye geçsinler diye ziyaretlere başladı. Heyhaat, işe bak ki nereye gitse bir süre sonra orada iç karışıklık, dışarıdan müdahale derken iç savaş ve tabii sonuç binlerce on binlerce, yüz binlerce insan telef olmuş.
Mısır öyle, Libya öyle, Yemen öyle. Ya Suriye? Hale bakar mısın Hüsnü Amca; soruyorum, kaldı mı etrafımızda şöyle arkamızı dayayacağımız adam gibi bir komşu ülke? Maazallah sayemizde denizlerden insan cesetleri toplanıyor. Cansız bebek bedenleri vuruyor kıyılarımıza Hüsnü Amca. Kapat şu nemenem diziyi de kulak ver bu sese artık!..
Pis batılı gammazların ipiyle kuyuya mı inilir? Onlar zulmü ibadet sayıyorlar. Onlar Müslüman kanı akıtmayı marifet biliyorlar. Bunun karşısında “aman bana bir zarar gelmesin de” demenin bir mantığı olamaz. Sen, ben, biz zalimin zulmüne engel olmak zorundayız. Biz insanlığın şu bedbaht düzenden kurtulması için mücadele vermek zorundayız. Çünkü biz Müslüman’ız. Bu bize yeter. Bizim Allah’ımız var. Bize Rabbimiz yeter.
O zalimler sanıyor musun ki işbirliği yaptığı için bu ülkeye dokunmayacaklar. Yok öyle bir şey Hüsnü Amca yok. Senin ki nafile oyalanmaktan başka bir şey değil. O zalimler bizi de sıraya koymuşlar. Şimdi diyorlar ki sen bize lazımsın. Çünkü sen benim maşamsın. Diğerleri üzerindeki emellerimi gerçekleştirmeme yardım ediyorsun. Onlarla olan işimi bitireyim, sıra sana da gelecek.” Memleketimizde yaşadığımız bunca karışıklıklarda zaten bunun ayak sesleri değil de nedir?..
Bütün bu meseleler ortada. Ama ne muhalefet ne de bu basiretsiz hükümet çare aramak yerine kalkmış birbirlerine karşı densizce ifadelerle taarruz ediyorlar. Allah bunları ıslah eylesin! Bunların yüzünden bu ümmetin başına gelmedik felaket kalmadı. Ya; yat kalk Allah diyorlar ama Allah’ın kabul etmeyeceği işler yapıp duruyorlar. Ya; bunlar Allah’tan da korkmuyorlar.
Yahu hesap da var!.. Yahu hesap da var!.. Hesap da var!..
Bize de hesap var Hüsnü Amca; demedi deme!
selam .ak parti her şeyin üstesin den gelir sen canını sıkma